Świątynia Karrila.

Weszła, spokojnym stępem do dreptała, aż do ołtarza.
-Bawi Cię to? -nie było to niegrzeczne pytanie, zwykłe, a wręcz beznamiętne. Oparła się o jakąś kolumnę.Lubiła świątynie, były takie ciche, takie spokojne. Kolumna była zimna, od podłogi wiało chłodem, ale w środku można było znaleźć jakiegoś stopnia upojenie, ciepło, spokój. Wszystko co złe ulatywało za drzwi, nie miało tu wstępu. Westchnęła, nie było to niecierpliwe westchnięcie, raczej westchnięcie z powodu przyjemności. To pewnie sam nastrój, sam fakt, czyja to świątynia tak na nią działał.

Wszedł. Ucałował Wygody na powitanie i ruszył wgłąb świątyni pewnym krokiem. Gdy dostrzegł Rozkosze, puścił im oczko i opadł na czerwoną, miękką sofę.. Z daleka ujrzał Venus i uśmiechnął się demonicznie..
- Wiesz, że przychodząc do mojej świątyni, stajesz się moją niewolnicą..? - zapytał, zerkając na nią zza poczochranej, brązowej grzywki.

Serce przez chwilę zabiło mocniej, chyba chciało się wyrwać z jej ciała. Strach jednak nie opanował jej kompletnie.
-Ja... Chciałam się tylko zapytać... -za jąkała się i cofnęła się bardziej w stronę posągu.
-Ikar? - Venus nie mogła uwierzyć. To on był Karrilem.

- A myślałaś, że kto? - zapytał chłodno i wywrócił ślepiami. Dał znak jednej z Rozkoszy, która podeszła do Venus i zarzuciła jej złoty łańcuch na szyję..

Szarpnęła się.
-Nie wiem -wycedziła przez zaciśnięte zęby. Złoty łańcuch wpił jej się w szyję, ściskał niemiłosiernie.

Rozkosz oddała łańcuch Ikarowi, a on przyciągnął Venus do siebie, tak blisko, że czuła gorący oddech ogiera na swojej szyi.
- Zostaniesz jedną z moich Rozkoszy - wychrypiał jej do ucha i dał znak niewolnicom, żeby się rozeszły, zostawiając tym samym Ikara i Venus samych w głównej komnacie świątyni.. <33

Czując jego ciepły oddech uspokoiła się, a słysząc te słowa uśmiechnęła się. To był uśmiech tajemniczy i wyzywający. Pociągnęła go za ucho.
-Zgodzę się -nie miała zamiaru się opierać. <3

- Jestem niezmiernie wdzięczny z tego powodu.. - mruknął i pociągnął klacz na kanapę, wciskając ją w czerwone i złote poduszki. Wszedł w nią niespodziewanie i brutalnie x33.

Jęknęła cicho i wygięła się, poruszyła lekko zadem.

Po chwili wyszedł z klaczy i zziajany opadł na poduszki.
- Nie pozwalajmy sobie na zbyt wiele - mruknął. o_o

-Jak sobie życzysz, mój panie -skubnęła go z lubością w ucho i poruszyła się lekko w poduszkach. Ach jak przyjemnie było jej tak sobie tutaj leżeć.

- Do zobaczenia - pocałował Rozkosz delikatnie, po czym zniknął.. x) *nmm*

Przewróciła się z boku na bok i wlepiła wzrok w pozostałe Rozkosze, które wysypały się z jednej z sal. Wstała i ruszyła w stronę ołtarza, czuła, że będzie więcej czasu spędzała w tym miejscu.

Skłoniła się przed posągiem i zawróciła. Szybkim krokiem wyszła z świątyni.
-Sotenu, Rozkosze, Sotenu, Wygody! -rzuciła na odchodne i zniknęła za drzwiami świątyni.




Nie chciałabym się wtrącać, ale... Iezu są niematerialni. Stwarzają tylko iluzję swojego ciała. Owszem, jest niezwykle realistyczna, aczkolwiek iluzja to iluzja. Dlatego więc chciałabym oznajmić wam wszem i wobec, że Iezu są pozbawieni niektórych przyjemności, których doświadczają ludzie/konie. Ograniczeni. Nic nie może być doskonałe, bo stałoby się nudne. ;3 - Calesta

Tak więc, powiedzmy, że wszystkiego co tu się działo w pełni doświadczała tylko Venus. -Bubble