Łąka.

- Mhm - powiedział i ponownie kiwnał lekko swoim łbem. Spojrzał na klacz spokojnym wzrokiem. Zero reakcji na jej dotyk.

Zmieszała się lekko, aczkolwiek nie zdradzała tego, przynajmniej nie z wyrazu pyska. Cofnęła się instynktownie, zerkając na C.B.
- Stało się coś? - Zapytała smętnie, lecz nie wymagała odpowiedzi. Skuliła jedno ucho.

- Nie wiem - powiedział dosyć cichym głosem. A powiedział prawdę, jako iż sam nie zdawał sobie do końca sprawy, co teraz robi i gdzie się znajduje.
- Tak jakoś - dodał, jeszcze ciszej.


Nie mogłam pozwolić, aby moje kochanie miało błędy. KC.

- Yhym - wymamrotała w odpowiedzi, skubiąc go lekko. Miała nadzieję, iż coś zrobi. Cokolwiek. Uśmiechnęła się nijako, machając ogonem.

Odskubnął. Tak o, instynktownie. Zero uczuć. Po prostu stał w bezruchu, przypatrując się w dal. Wzrok miał pusty, jako iż tak naprawdę nie interesowała go nic, co mógł widzieć wokoło. Dziwny Bliss był dzisiaj - i to na pewno.

Spuściła na chwilę łeb, później jednak jakoś się zebrała.
- Nie ukryjesz przede mną, że coś Cię trapi. Za dobrze Cię znam. - Westchnęła, zerkając na ogiera.

- Nikt mnie nie zna - odparł nadal takim samym, cichym głosem. Wyglądał jakby miał się za chwile rozkleić. Porządnie rozkleić. Grzywka oparła mu na oczy, wyraz pyska był niby to smutny, niby obojętny. Wzrok skupiony na jednym punkcie. Któż zabrał tego 'normalnego' Blissa.?

Skrzywiła się lekko i syknęła cicho, robiąc kilka kroków w miejscu. Wodziła wzrokiem po łące, ogarniając wzrokiem to, co mogła dostrzec. Ponownie popatrzyła na Karpika. Niby to chciała coś powiedzieć, pocieszyć go. Jednakże po prostu wiedziała, że znając samą siebie wyjdzie jej to bardziej na ponurą ironię, a nie słowa otuchy. Stała cicho.

I on również się nie odzywał. Zwiesił uszy. To wcale nie było 'uguu'owe' zwieszenie uszów. Tak po prostu, na poważnie, bo i Bliss bywał poważny. Po chwili dodatkowo zwiesił łeb, zachaczając chrapami o ziemię. Przyłozył sowje kopyto do kopyta klaczy.

// Lol, refleks. I rodzicee..

Przez chwilę chciała się odsunąć, jednak zrezygnowała. Uśmiechnęła się pod nosem, trącając go w pęcinę. Później cofnęła się o kilka kroków, obserwując C.B..
- Muszę iść, muszę - wymamrotała, słowa mówiąc z wyczuwalną niechęcią. Potrząsnęła lekko łbem i wykłusowała.

Nadal tak stał. Samotność. Czyż to było jego przeznaczenie.? Chciał już nigdy nie posmakować życia. Zresztą, miał tysiąc pomysłów na sekundę. Tyle myśli. Za dużo...

Wyszedł. Powolnym, spokojnym chodem.

Ocknął się.


/ła, nie mam weny, by pisać o tym, jak się ocknął xp

Przykłusowała, wiodąc się nieodpartą chęcią zobaczenia co stało się z chłopakiem. Machnęła ogonem i postawiła uszy dostrzegłszy człowieka. Nie wiedziała czy się rusza, czy nie, więc stała i gapiła się nań, marszcząc chrapy.

Naturalnym jest raczej fakt, iż nie fikał koziołków po tym, jak dostał z kopyta w głowę. Spoglądał ciągle niezbyt inteligentnie przed siebie, jak przystało na dopiero co wybudzoną osobę.

Chciała powiedzieć mu kilka złośliwych słówek, jednak zrezygnowała, wiedząc, że to "coś" i tak by nie zrozumiało. Parsknęła, po czym ukłoniła się pospiesznie. Stanęła sztywno i podstępowała do chłopaka, ogonem zamiatając ziemię. Niedbale trąciła go chrapami w ramię.

- Nu...Nuit? - upewnił się, rozmasowując ramię. Mówi się, że najboleśniej odczuwa się wszystkie rany dzień po nabyciu ich. Archie przekonał się o prawdziwości tej tezy. Niezbyt go to zadowoliło.
- Chyba coś pamiętam. Choć mogło mi się to tylko przyśnić.

Przytaknęła, zerkając na jego twarz. Z trudem powstrzymała się od śmiechu, kiedy zobaczyła wielkiego siniaka na jego skroni. Uśmiechnęła się jedynie i dmuchnęła sobie w grzywkę.
- Więc mów, z chęcią posłucham - szepnęła, jakby bojąc się, że wyższy ton głosu zrani chłopaka.

- To ma związek z Gravity Stable, to znaczy... Forgotten Stable - zaczął niepewnie, nie do końca przekonany co do prawdziwości owego wspomnienia. - Wiesz, na świecie panuje kryzys. Ogólnie za długo by wyjaśniać, ale pieniędzy jest coraz mniej. I w sumie koński interes przestał się opłacać.
Przerwał na chwilę, zamyślając się głęboko.
- Gravity miała zostać sprzedana. To była decyzja ojca, choć ja prowadziłem stajnie, to on był jej właścicielem... W świetle prawa. Ojciec chciał hodować banany, nawet już wykupił dom w Antananarywie*. No, a że kupców nie było, a ojciec nie miał finansów na prowadzenie stadniny, po prostu wyjechaliśmy. Nie byłem z tego specjalnie zadowolony, więc pożyczyłem helikopter od kolegi. Miał mnie tu podrzucić.
Archie podrapał się po głowie, marszcząc brwi.
-W każdym razie, tak mi się wydaję.


*Stolica Madagaskaru, jakby ktoś nie wiedział xD

Westchnęła cicho i tupnęła kopytem. Zawahała się.
- Nie opłaca się, powiadasz? Wystarczyłby jeden naprawdę dobry koń i masz kasę na kilka lat - burknęła, mimowolnie krzywiąc się. Cóż, w końcu była sprzedana i to za niezłą sumę. Końska arystokratka z urodzenia. Zabawne.
- Tak po za tym... Twój przyjaciel ma, emm, helikopter? - Zapytała z lekkim niedowierzaniem. Równie dobrze mógłby gdzieś go wysadzić, a on, Archie, ruszyłby swoje szanowne cztery litery.

- No, ma. A ja zawsze chciałem skoczyć na na spadochronie - wyjaśnił, uśmiechając się delikatnie. Może to nie był najlepszy pomysł, ale jednak. Archie lubił, gdy spełniały się marzenia, a zwłaszcza jego.
- Przyjaciel - mruknął, przechylając głowę na bok. Prawdopodobnie nie dosłyszał pierwszego pytania, a może tylko udawał. Powtarzał tylko to, co usłyszał od ojca.

Skubnęła go, chcąc w jakiś sposób chłopaka rozweselić. Ponownie zmierzyła Archie'go wzrokiem i tym razem stwierdziła, że wygląda co najmniej dziwnie.
- Wstawaj - mruknęła, szturchając człowieka. - Chyba nie masz zamiaru siedzieć tu przez kolejne kilka dni, no nie? Trochę się zmieniło - zapewniła, uśmiechając się drętwo. Właściwie nie miała pojęcia jak wyglądało Gravity, ale zakładała, że przez ten czas sporo rzeczy musiało przejść jakąś tam zmianę. Tak było zawsze, więc dlaczego nie teraz?

Wstał posłusznie, otrzepując spodnie. Nie chciał narażać się komuś, kto ma kopyta i waży ponad dwa razy tyle co on. Może był nierozgarnięty, ale nie głupi.
- Wiesz, doszedłem do wniosku, że moja mascara ma bardzo ładny kolor - uśmiechnął się promiennie, wpychając dłonie do kieszeni. Tja. Takiej samej używał Bill Kaulitz. Dlatego jej używał.
Ach, Bill i jego oczka.

Parsknęła śmiechem, popychając go.
- Wiedziałam - rzuciła rozbawiona, ciągnąc chłopaka za czarne jak smoła włosy.
- Ajj.. Więc gdzie idziemy najpierw? - Zapytała, zerkając nań kątem oka. Sama najchętniej pokazałaby mu inne stajnie, a później Czwórkę. Znając życie tam było, hmm, najgorzej.

Roześmiał się mimowolnie, przeczesując czuprynę dłonią. W sumie, to było sporo miejsc, które chciał zobaczyć. Skontrolować, czy owe zmiany wyszły na dobre.
- Może stajnia trzecie - mruknął, trochę do siebie, trochę do Nuit.

Wbiegł w pełnym galopie na łąkę. Zatoczył koło, przeszedł do stępa i zatrzymał się przed klaczą. - Ave - rzekł i skinął jej łbem na powitanie. Spojrzał na człowieka i prychnął tylko z pogardą.