Łąka.

-Nie grożę dla twojej świadomości,odróżniaj słownictwo. - Powiedziała spokojnie po czym wyszła ,nie lubiła przebywać w towarzystwie tego typu ,było to nie miłe samolubne itp. itd. charakteryzowanie swojej wypowiedzi.Wzbiła się w powietrze i znikła za horyzontem.

- Hm...- wybąkała w zamyśleniu. Klacz w tym momencie było tylko na tyle stać. Jej myśli zagmatwane szukały ujścia. Pochyliła się ku źrebakowi, trącając go delikatnie chrapami w kłąb. Zauważając przewagę lodu w jej oczach odwróciła się ku kompance.
- Czyżby nasz Pan Lodu maczał w tym swoje kopyta? - zapytała z nutką wścibskości w głosie. Tak, zapewne. Mimo tego klaczka była śliczna, co przyznała w myślach. Uśmiechnęła się lekko.
- Mam uważać się za jej ciotkę? - spytała ze śmiechem, spoglądając na Nuit.

Ach, widocznie doszło tu do małego zlotu rodzinnego. Archie nie miał zamiaru im przeszkadzać, wyglądało na to, że mają sporo spraw do przedyskutowania. Poczłapał więc, nie oglądając się za siebie.

- Ciotka... -powtórzyła. Tak, to właśnie to słowo wciąż grasowało jej w podświadomości. Dmuchnęła DS w chrapy. Zerknęła na mamę, pamiętając, że siwa klacz to przyjaciółka. Należy ją szanować.

- Tylko to mógł mi dać, a uważałam, że Wii powinna mieć jakieś szansę na wyodrębnienie się od normy. No i chyba jej się to uda - rzuciła, starając się zachować sto procent powagi. Udała zamyślenie, rozważając "propozycję" Shine.
- No.. oczywiście, kotku - odparła jej i uśmiechnęła się lekko.

Zmierzchwiła grzywkę źrebięcia. Czy to się działo naprawdę? Tak, zapewne tak. Zaśmiała się pod nosem, czując lekki zefir targający w jej chrapy. Trąciła ponownie klaczkę w bok, po czym wydukała cicho:
- Niestety, ja muszę znikać, ale niedługo się spotkamy, obiecuję - przysięgła, próbując by ta obietnica zdała się na prawdziwą. Uśmiechnęła się po raz kolejny i ruszyła z miejsca galopem, pędząc w kierunku lasu.

Spojrzała za Diamond Shine... Następnie przeniosła spojrzenie na mamę i westchnęła ciężko, zupełnie jak gdyby na jej wątłych barkach ciążyło jakieś brzemię. Otrzepała się dokładnie i zaczęła kłusować w kółko. Cóż, jakoś trzeba rozładować energie!

Przyszedł , uśmiechając się zagadkowo pod nosem. Stanął niedaleko koni - nie mógł podchodzić zbyt blisko. Bał się , że nie potrafi się opanować i po prostu rzuci się na nie. Jego wzrok przykuło śliczne , kudłate źrebię o błękitnych ślepiach. Ikar zaśmiał się chrapliwie , turlając kopytem grudkę lodu. Tak , to z pewnością jego źrebię. Jego i Nuit. Mrugnął do klaczy porozumiewawczo i podszedł trochę bliżej , jednak zachowując odpowiednią odległość.

Zerknęła na Wii, każąc jej zostać w tam, gdzie stoi. Warknęła coś pod nosem i podeszła do Ikara. Jeżeli miał się na nią rzucić, proszę bardzo. Jego w końcu też trafi szlag. Ale źrebię...
- Czego chcesz? - Mruknęła, nie ukrywając lekkiego niezadowolenia jego obecnością.

- Przyszedłem zobaczyć Hawajkę. Nie martw się , ciebie nie mam nawet ochoty zjeść. - szepnął konspiracyjnie , jednak po chwili się roześmiał. W duchu jednak wiedział , że jeżeli się nie pohamuje , prawdopodobnie wszyscy zginą. Odgonił od siebie tę myśl i podbiegł do Hawaii żwawym kłusem. Trącił ją chrapami , lecz po chwili je cofnął. Czuł bijący od klaczy charakterystyczny chłód. Taak , z pewnością odziedziczyła po nim władzę nad lodem. Przyjrzał się klaczce zza zmrużonych ślepi.

Stała patrząc jak matka oddala się w stronę nieznajomego. Ogier. Tych trzeba tępić i nękać. To jeden z tych, którzy nie warci są zaplutego grosza. To ten do którego nie trzeba mieć za nic szacunku. To ten od którego była lepsza. Powtarzała sobie te stwierdzenia w kółko. By przyswoić je sobie doskonale... Aby były dla niej tak naturalne jak oddychanie. Spojrzała na Ikara. Skąd miał tę czelność? Spojrzała nań spojrzeniem iście oburzonym.
- Kim więc jesteś, że zaburzyłeś mój spokój? -powiedziała władczo, mierząc ojca wzrokiem. Cóż, o tym bynajmniej pojęcia nie miała.

{ Czy to źrebię na twoim avie nie ma czegoś pomiędzy nogami ? }

Córka. Jego córka. Ikar pokręcił z niedowierzaniem łbem i zmarszczył chrapy. Źrenice w jego błękitnych ślepiach rozszerzyły się i ogier zobaczył wszystko wyraźniej. Widział każdy ruch , każdy szczegół na ciele małej Hawaii. Gwałtownie ruszył galopem w przeciwną stronę. Nie mógł nic jej zrobić... Nie chciał.
- Cholera. - zaklął cicho pod nosem , gdy znalazł się w bezpiecznej odległości. Jego zmysły powoli wracały do normy , jednak wciąż czuł wyraźny , charakterystyczny zapach. Zapach jedzenia.

{ ykhym.. przypominam, że to Ty robiłeś ava. }

Spojrzała za Ikarem i skuliła uszy. Ta odmiana dziwności nie była dobra. Pomachała łbem.. O co więc chodziło? Zmroziła ogiera wzrokiem. { w przenośnym znaczeniu}

{ }

Uchwycił spojrzenie Hawaii i przez chwilę naprawdę coś go zmroziło od środka. Jego oddech stał się płytki , a wzrok matowy. Cholera. Ikar uśmiechnął się protekcjonalnie do źrebięcia , zastanawiając się nad czymś.

Jej drobny pyszczek wykrzywił grymas. Dlaczego ten osobnik posyła w jej stronę tak liczne gesty? Czyżby coś ich łączyło? Hawaii miała coraz więcej podejrzeń związanych z pochodzeniem ogiera, no i tego jak są powiązani. Mimo wszystko nie miała zamiaru darzyć go szczególnymi względami. Ogier to ogier. Wytropić. Wymęczyć. Zabić.

Ocknął się i pogrzebał kopytem w ziemi , po czym odszedł , zastanawiając się , czy źrebak wie , kto jest jego ojcem. o_o *nmm*

Spojrzała za Ikarem. Otrzepała się ponownie i wygalopowała wolno.

Występowała.

// Weny brak, trafia szlag.

Obserwował konie i nadal stał w miejscu. Schylił łeb i trawę skubać zaczął. Jego oblicze złagodniało o ile można było tak powiedzieć lecz nadal w jego spojrzeniu czaił się groźny błysk. Postawił uszy i cały czas był czujny. Nigdy nic nie wiadomo co stać się może.

( Mniehehehe, zapomniałeś przecinka! <zaciesz Oo"> )


Przyszła tu ponownie, mozolnie przewijając kopytami. Jeszcze trochę i znów będzie mogła tam pójść. Jeszcze tylko jeden, dwa dni czasu i znów... Zauważyła karego ogiera. Postawiła uszy, mrużąc srebrne ślepia. Schyliła się w ukłonie, jak miała to w swoim zwyczaju. Zachichotała pod nosem, uświadomiwszy sobie, że DW ślęczy tu od wczoraj po południu. Dziwne, że mu się jeszcze nie znudziło. No cóż, bądź co bądź jest nowy, jakieś tam prawa zdobywa. Niech lezie gdzie chce, przecież Nuit to nie obchodzi... prawda?
- Bry - rzuciła krótko, zarzucając nieznacznie łbem. Musiała odgonić niesforne kosmyki czarnej grzywki opadającej jej na oczy. Trzeba przyznać, że włosy przysłaniające - jakże przecież interesujący - świat, zawadzają.

Wkłusował i zarżał donośnie. Spojrzał na Nuit.

Kątem oka zerknęła na nowo przybyłego ogiera. Uśmiechnęła się na swój sposób drwiąco, chyląc się w głębokim ukłonie.

Skinął jej łbem i podszedł w jej stronę nie pewnie.
-Ave - burknął pod nosem stukając kopytem w trawę.

Uszczypnęła go w zad, unosząc zadziornie łeb.
- Mhm, dobry - odparła mu beznamiętnie, przyglądając się ogierowi.

Zdumiewało go nastawienie klaczy,przecież zawsze była inna,ale najwyraźniej dzisiaj miała dobry humor

-Mhm.. - pacnął ją ogonem w zad.